Suseł karłowaty – mały gryzoń stepowy
Suseł karłowaty, znany również pod nazwą Spermophilus pygmaeus, to gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, który zamieszkuje obszary od wschodniej Europy po Azję Środkową. W ostatnich latach jego populacja stała się przedmiotem szczególnej uwagi, głównie ze względu na negatywny wpływ na uprawy rolnicze. Suseł karłowaty jest zwierzęciem, które przyciąga badaczy dzięki swojemu unikalnemu trybowi życia oraz roli, jaką odgrywa w ekosystemach półpustynnych i stepowych.
Systematyka i podgatunki
W 2009 roku grupa amerykańskich zoologów przeprowadziła badania filogenezy tego gatunku, które ujawniły potrzebę rewizji jego klasyfikacji. Zidentyfikowano pięć podgatunków susła karłowatego, które różnią się od siebie lokalizacją oraz pewnymi cechami morfologicznymi. Do najważniejszych z nich należą:
- S. p. brauneri – występuje na Krymie i w obwodzie dniepropetrowskim Ukrainy.
- S. p. herbicolus – zamieszkuje stepy w Kazachstanie i Kirgistanie.
- S. p. mugosaricus – spotykany w górach Mugodżary w Kazachstanie.
- S. p. musicus – żyje w Gruzji.
- S. p. pygmaeus – pierwotnie opisany w rejonie dolnego biegu rzeki Ural.
Każdy z tych podgatunków ma swoje specyficzne wymagania siedliskowe oraz preferencje pokarmowe, co wpływa na ich dystrybucję geograficzną i interakcje z otoczeniem.
Morfologia i wygląd
Suseł karłowaty osiąga długość ciała wynoszącą około 25 cm, a jego ogon ma długość około 5 cm. Ubarwienie grzbietu jest szarawe z rudawym odcieniem, a sierść pokrywają jaśniejsze kropki, co sprawia, że zwierzę jest dobrze przystosowane do życia w naturalnym środowisku. Część brzuszna jest jasna, co również pełni rolę kamuflującą.
Wielkość ciała oraz specjalne cechy morfologiczne sprawiają, że suseł karłowaty nie tylko wyróżnia się spośród innych gryzoni, ale także doskonale przystosowuje się do warunków życia na stepach oraz półpustyniach.
Tryb życia i rozmnażanie
Suseł karłowaty prowadzi dzienny tryb życia i spędza większość czasu na powierzchni ziemi, gdzie poszukuje pokarmu oraz towarzyszy innym osobnikom w kolonii. Mimo że są aktywne przez cały dzień, mogą zapadać w okresowy sen zimowy oraz letni, co jest charakterystyczne dla wielu gatunków gryzoni zamieszkujących surowe warunki klimatyczne.
Samice tego gatunku rodzą raz do roku od pięciu do ośmiu młodych, które po urodzeniu pozostają z matką przez kilka miesięcy, ucząc się podstawowych umiejętności przetrwania oraz zachowań społecznych. Kolonie susłów karłowatych składają się z licznych osobników, co sprzyja ich obronie przed drapieżnikami oraz pozwala na efektywne korzystanie z zasobów pokarmowych.
Ekologiczne znaczenie
Jako roślinożerca, suseł karłowaty odżywia się nadziemnymi oraz podziemnymi częściami roślin, co wpływa na strukturę roślin
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).